Haiku – japońska sztuka walki ze słowem
poniedziałek, 14 listopada, 2011
Czy wiecie co to haiku?
17 sylab i krótka refleksja nad życiem
W wikipedii czytamy:
haiku – żartobliwy wers
Twórcą haiku jest Matsuo Bashō. W Japonii okresu Edo komponowanie poezji należało do rozrywek osób wykształconych, dlatego także Bashō komponował wiersze w najpopularniejszym wówczas stylu haikai na spotkaniach towarzyskich oraz notował wierszem wrażenia w swoim dzienniku. Wers wyjściowy haikai no renga – żartobliwej pieśni wiązanej jest najważniejszą częścią utworu, ponieważ określa jego tematykę i nastrój. Proces kompozycji wyglądał następująco:
- układano hokku o liczbie sylab: 5 + 7 + 5 (pisanych w jednej linijce)
- odpowiedzią na to było waki (dosł. kolejny wers) o liczbie sylab 7 + 7 (również w jednej linijce)
- w powyższy sposób powstawała pierwsza zwrotka
- analogicznie komponowano kolejne zwrotki.
Najczęściej pieśni wiązane komponowane były grupowo jako rozrywka towarzyska. Wers wyjściowy układała osoba najbardziej poważana w towarzystwie, po czym każdy uczestnik po kolei wymyślał następny wers, a całość była notowana. Matsuo Bashō chciał w swoich pamiętnikach szybko zanotować chwilowe wrażenia, jakich doświadczał, dlatego zaczął spisywać tylko wersy wyjściowe haikai (można ten sposób notowania myśli porównać do Lapidariów Kapuścińskiego), by ostatecznie dojść do wniosku, że mogą być samodzielna formą poetycką.
Słowo haikai oznacza żart i rzeczywiście pierwsze utwory haikai no renga, ze względu na m.in. użycie języka kolokwialnego były żartobliwe i lekkie w porównaniu z klasyczną poezją tanka, jednak poziom żartu różnił się w zależności od twórcy. Haikai wśród ogółu stało się medium treści wulgarnych, ale wybitni poeci tego nurtu posługiwali się inteligentnym humorem. Matsuo Bashō natomiast odrzucił humor na rzecz impresji, wzruszenia, kontemplacji przyrody.
Do najwybitniejszych twórców haiku zalicza się następujących poetów: Matsuo Bashō (1644-1694), Yosa Buson (1716-1783), Kobayashi Issa (1763-1828), Masaoka Shiki (1867-1902).
Współczesne haiku
We współczesnej Japonii haiku jest nadal chętnie (a przede wszystkim powszechnie) uprawianą formą poezji, co znajduje swój wyraz w programach telewizyjnych na temat haiku, wierszach czytelników publikowanych w gazetach codziennych lub w ogólnokrajowych konkursach haiku. Na przykład japońska firma Itoen produkująca herbatę marki Ōi Ocha organizuje doroczny konkurs haiku, w którym nagrodą, poza pieniędzmi, jest publikacja zwycięskich utworów na etykietach butelek z herbatą (przez cały rok). Do chwili obecnej przeprowadzono 19 edycji, od początku przyjmując zgłoszenia w językach japońskim i angielskim (przyznawana jest osobna nagroda dla haiku po angielsku).
Haiku jest związane z filozofią zen, która w sztuce zakłada operowanie paradoksem, subtelność, estetyczny minimalizm i wyzbycie się własnego ja. Najlepsze haiku często świadomie nie pozwalają na jakąkolwiek konkretną interpretację, a jednak pozostawiają w odbiorcy ulotne, refleksyjne odczucie, które chciał przekazać poeta.
Haiku tworzone elektronicznie
Jak donosi najbardziej znany brytyjski tygodnik popularnonaukowy New Scientist z pierwszej połowy stycznia 2008, dr Naoko Tosa, wykładowczyni Academic Center for Computing and Media Studies uniwersytetu w Kioto (Japonia) opracowała program komputerowy, który na podstawie trzech słów zaproponowanych przez użytkownika tworzy haiku, które następnie może być przez niego dopracowane. Program uczy się na tej podstawie jego preferencji, co wykorzystuje przy tworzeniu kolejnych utworów.
